Daddeemelee en Raymond Van Het Groenewoud

Toen ik vanochtend ontwaakte
Strekte ik mijn hand naar haar uit
Wie beschrijft mijn verbazing
Ze was het bed verdommen al uit

Dademelee, dademeleeleelee, dademelee
Dademelee, dademeleeleelee, dademelee

Ik trachtte mijn pijn te verzwijgen
En riep , Eva doe mijn sokken eens aan
Maar aandacht zou ik niet krijgen
Ze was ook al het huis uit gegaan

Dademelee, dademeleeleelee, dademelee
Dademelee, dademeleeleelee, dademelee

Nochtans ik heb haar niks misdaan
Nee, ik heb haar niets gedaan
Misschien, misschien, misschien
Is zij nog om de melk gegaan

Oeh,
Oeh,

Zonder meisje kan ik niet leven
Want is er een muur voor men ons mijdt
Ik had haar al mijn liefde gegeven
Toch is zij weg d' ondankbare geit

Dademelee, dademeleeleelee, dademelee
Dademelee, dademeleeleelee, dademelee
Dademelee, dademeleeleelee, dademelee
Dademelee, dademeleeleelee, dademelee