Pokrovi Nebesnogo Startsa en Arkona

Poverni-ka lik ty na svet,
Vidishʹ zarevo kanuvshikh let?
Dlani vzdymaya nad golovoĭ,
Vnovʹ obreteshʹ ty naveki pokoĭ.

Oĭ, da ne drognut ruki tvoi.
Trebu vo slavu vvysʹ podymi,
Da vo podnebesnuyu, s maty-zemli
Vnovʹ uglublyayasʹ v Velesovy sny.

YA prizovu tebya,
Startsa vrat tsarstva bytiya!

Gde zhiznʹ moya?
Net nochi, net dnya!
Knyazʹ tishiny,
Zovu ya tebya!

Ty budeshʹ zhdatʹ
V pokrovakh nebes.
Idu k tebe,
Starets Veles!

Slovno tuchyeĭ ukryvaya,
Vʹet-sya polchishche voron,
Zaglushaya tvoĭ posledniĭ ston,
Krik proshchalʹnyĭ izdavaya.
Gde nashla tebya pogibelʹ
Ostrym yarostnym mechom,
Prosishʹ ty bogov o smerti svoyeĭ,
K nebu ruki vozdymaya.

Ty budeshʹ zhdatʹ
V pokrovakh nebes.
Idu k tebe...